اثرات COVID-19 بر آموزش و رفاه پناهندگان جوان
آگوست 2021
این گزارش بینش‌های مبتنی بر پزشک را از تجربه REUK در حمایت از بیش از 550 کودک و جوان پناهجو و پناهجو از طریق همه‌گیری COVID-19 ارائه می‌کند.
مشاوره های کیفی با 10 کارمند خط مقدم انجام شد که مشاهدات خود را در مورد چالش های آموزشی و رفاهی پیش روی دانش آموزان پناهنده 14 تا 25 ساله به اشتراک گذاشتند. هدف این گزارش برجسته کردن تجربیات دانشجویان پناهنده است تا اطمینان حاصل شود که نیازهای آنها اولویت بندی می شود، زیرا دولت بریتانیا بسته بازیابی تحصیلی آنها را اجرا می کند.
خلاصه اجرایی
تأثیر COVID-19 بر آموزش پناهندگان
COVID-19 تأثیر قابل توجهی بر آموزش جوانانی که REUK از آنها حمایت می کند داشته است. چالش های اصلی آموزشی عبارتند از:
● تکیه بر فناوری برای دسترسی و پیشرفت در آموزش
● موانع مربوط به زبان برای آموزش و یادگیری
● تأخیرهای سیستم پناهندگی و تأثیر آن بر آموزش
● دسترسی محدود به پشتیبانی آموزشی اضافی
در نتیجه این چالش ها، بسیاری از پناهجویان جوان و پناهجویان از یادگیری خود عقب مانده اند. وظیفه آنها در "تقویت" در یادگیری ممکن است به ویژه چالش برانگیز باشد، زیرا بسیاری از آنها به منابع مشابه یا حمایتی که برای سایر کودکان و جوانان در دسترس است، چه از طریق خانواده و چه از طریق تدریس خصوصی، دسترسی ندارند.
مسائل کلیدی میان بخشی
اتکا به فناوری موانعی را برای تحصیل و رفاه پناهندگان جوان ایجاد می کند.
دانشجویان پناهنده تحت تأثیر نابرابری های عمیق فناوری، هم از نظر دسترسی به دستگاه ها و اینترنت و هم مهارت های دیجیتالی قرار گرفته اند. بسیاری از آنها نتوانسته اند به یادگیری آنلاین و فعالیت های اجتماعی در موقعیتی برابر با همتایان خود دسترسی داشته باشند یا از آنها استفاده کنند. کسانی که آسیب دیده اند از یادگیری خود عقب مانده اند و از شبکه های حمایتی خود احساس انزوا کرده اند.
آموزش و رفاه به طور ذاتی به هم مرتبط هستند.
بسته شدن مراکز آموزشی تایید کرد که حضور در مدرسه، کالج یا دانشگاه چقدر می تواند برای رفاه روانی اجتماعی پناهندگان جوان مهم باشد. این تعطیلی ها همچنین ارزش آموزشی سرمایه اجتماعی را که پناهندگان جوان در مدرسه، کالج یا دانشگاه ایجاد می کنند، برجسته کرد.
شبکه های حمایتی برای رفاه و آموزش جوانان اهمیت بالایی دارند.
اینکه یک جوان توانسته است با کووید-19 کنار بیاید و سازگار شود - چه از نظر تحصیلات و چه از نظر رفاه - توسط شبکه های حمایتی که در اطراف خود دارند، از جمله خانواده ها، دوستان، مدارس و بخش داوطلبانه شکل گرفته است. اما دسترسی به شبکه‌های پشتیبانی متناقض بوده است و بسیاری از جوانان - به‌ویژه آنهایی که تازه وارد بریتانیا شده‌اند - فرصت ایجاد این شبکه‌ها را در طول COVID-19 نداشته‌اند یا نداشته‌اند.
توصیه ها
توصیه های منتشر شده در اینجا یک خلاصه اجرایی است. برای جزئیات بیشتر در مورد هر توصیه، لطفاً گزارش کامل را بخوانید .
دولت مرکزی باید:
● اطمینان حاصل کنید که دانش آموزان پناهنده به طور خاص به عنوان یک گروه اولویت شناسایی شده اند.
● دامنه سنی بسته آموزشی ملی را به افراد 16 تا 19 ساله گسترش دهید.
● حمایت مالی از سلامت روان و رفاه که برای دانشجویان پناهنده قابل دسترسی است.
مقامات محلی باید:
● برای دانش آموزان پناهنده دسترسی کافی به داده ها و فناوری دیجیتال فراهم کنید تا امکان یادگیری آنلاین فراهم شود.
مؤسسات آموزشی باید:
● ارائه پشتیبانی فن آوری جامع برای دانشجویان پناهنده.
● اطمینان حاصل کنید که برنامه‌های تابستانی «برخوردار»، آموزش و رفاه جوانان پناهنده را در اولویت قرار می‌دهند.
● ثبت نام آنلاین را برای دانشجویان پناهنده در دسترس تر کنید.
بخش داوطلبانه باید:
● دسترسی به سلامت روان و مداخلات رفاهی برای جوانان پناهنده را در اولویت قرار دهید.
● ابتکاراتی را ایجاد کنید که فرصت هایی را برای جوانان پناهنده ایجاد کند تا به یادگیری از دست رفته دست یابند.
سرمایه گذاران باید:
● اولویت بندی بودجه مداخلات جامع و جامع سلامت روان و رفاه برای جوانان پناهنده.
● از طرح‌هایی حمایت کنید که فرصت‌هایی را برای جوانان پناهنده ایجاد می‌کنند تا بتوانند یادگیری از دست رفته را جبران کنند
تأثیر COVID-19 بر رفاه پناهندگان
کووید-19 شرایط سلامت روان و چالش های رفاه روانی اجتماعی را که بسیاری از جوانان پناهجو و پناهجو با آن مواجه هستند تشدید کرده است. چالش های کلیدی رفاه عبارتند از:
● افزایش نگرانی های حفاظتی
● گوشه گیری و تنهایی
● درخواست پناهندگی طولانی مدت و زندگی در بلاتکلیفی
● اضطراب ها و استرس های مربوط به امتحان
● چالش های عملکرد حفاظتی مدارس
استرس‌های متعددی در طول این همه‌گیری انباشته شده‌اند و تأثیر منفی کلی بیشتری بر سلامت روان و رفاه جوانان ایجاد کرده‌اند. همزمان، مدارس، کالج‌ها و دانشگاه‌ها و دیگر سیستم‌های کلیدی که پناهجویان جوان اغلب در آن شرکت می‌کنند (از جمله NHS، مقامات محلی و وزارت کشور) در نتیجه همه‌گیری با چالش‌های ظرفیتی شدید مواجه شده‌اند و در مراقبت و پشتیبانی محدود شده‌اند. که آنها توانسته اند به پناهندگان جوان کمک کنند.