top of page

پس از بازگشت

پس از بازگشت، تجربیات کودکان پناهجوی سابق را که پس از 18 سالگی به اجبار به افغانستان منتقل شده‌اند، مستند می‌کند و یک شکاف شواهد حیاتی را در زمینه تحصیل، شغل، سلامت و نتایج رفاه آنها پر می‌کند.

به اکثریت کودکان پناهجوی بدون همراه مرخصی موقت اعطا می شود که به آنها اجازه می دهد تا زمانی که به سن 18 سالگی برسند در بریتانیا بمانند. پس از گذراندن سالهای رشد به عنوان مراقبت از کودکان در سیستم مراقبت بریتانیا مجبور به بازگشت به افغانستان شدند. از سال 2007، 2018 مرخصی به زور به افغانستان منتقل شده اند، با این حال، قبل از این مطالعه، هیچ نظارت دقیقی بر تجارب یا رفاه آنها پس از بازگشت انجام نشده بود.

این گزارش از طریق یک سلسله 153 مصاحبه انجام شده در کابل در مدت 18 ماه، 25 مرخصی را که به افغانستان بازگشته اند، تحت نظر دارد.

 

بدون استثنا، جوانان تحت نظارت گزارش کردند که در هنگام بازگشت با طیف وسیعی از مشکلات به هم پیوسته مواجه شده‌اند، از جمله چالش‌های پیوستن مجدد به اعضای خانواده، ناامنی، مسائل حاد سلامت روان، چالش‌های ادامه هر نوع آموزش یا کار معنادار، و فقر.

 

جوانان عودت کننده برای تصور یا ایجاد آینده ای برای خود در افغانستان تلاش می کنند. در پایان پروسه تحقیقات، شش جوان افغانستان را ترک کرده بودند و محل نگهداری یازده تن دیگر مشخص نبود.

از زمان انتشار آن در سال 2016، این گزارش منجر به تغییراتی در اسناد راهنمای کشور سازمان ملل متحد برای افغانستان شده است و در تعداد زیادی از تصمیمات تجدید نظر به آن استناد شده است.

 

گزارش کامل را اینجا و توصیه‌های خط‌مشی همراه آن را اینجا بخوانید

شرایط جوانان در بازگشت به شدت با جاه طلبی دولت بریتانیا برای "ارائه مراقبت و حمایتی که سایر جوانان از والدین خود دریافت می کنند" و میزان دوری آنها از ابتکارات بریتانیا که "برای حمایت از [مراقبت" ایجاد شده اند، به افرادی که مراقبت می کنند ارائه می کند. مهاجران] به زندگی اولیه و در طول زندگی بزرگسالی خود و به آینده ای امن تر و مستقر تر.» جوانان عودت کننده در جستجوی آینده های ثابت تر برای خود، تمایل خود را برای ترک دوباره افغانستان، علی رغم خطرات سفر، بیان کردند.
bottom of page